En toen was de radiostilte rondom ‘Wij zijn Alzheimer’ voorbij.
Het ministerie van VWS (Volksgezondheid, Welzijn en Sport) maakt deze kabinetsperiode 32,5 miljoen euro vrij voor de strijd tegen dementie. Dit enorme bedrag moet gaan dienen om de explosieve groei van het aantal mensen met dementie in te dammen. Zoals ik al eerder schreef, is de verwachting dat het aantal alzheimerpatienten de komende jaren enorm zal gaan stijgen. De impact van deze groei op de samenleving zal ontzettend groot zijn. Niet te betalen, en niet te bestrijden. Maar, nu zijn we nog niet zover. Dat is de insteek geweest van de overheid om met zo’n smak geld te komen. Nu kunnen we er nog wat aan doen. En dat gaat er gebeuren.
In ‘Spijkers met Koppen’, een radioprogramma dat elke zaterdag te beluisteren is op Radio 2, wordt hier morgen over gepraat. En weet je wat nou het leuke is? Ik ben als gast uitgenodigd in het programma!
Dus, zaterdag 6 april, tussen 12.00 en 14.00 uur, Radio 2: Spijkers met Koppen!
Wij zijn Alzheimer 
Hi Josselin, Net je verhaal gehoord bij Radio 2. Dapper van je om op deze manier je vader een bijzondere plek te geven in je leven. Een voorbeeld voor velen!
Wat leuk dat u een reactie plaatst, bedankt voor het compliment!
Ik vond het erg moedig zoals jij je verhaal deed in “spijkers met koppen”. Ik ben erg geraakt door je verhaal. Ik weet hoe het is als je je vader kwijt raakt door deze ziekte. Wij zijn onze pa ook op deze manier aan het kwijt raken.
Het is vreemd dat je eerst zijn zoon bent en nu is dat heel anders, ik ben al zijn broer geweest of een andere zoon. Als we in het verzorgingshuis binnen komen en we kijken naar zijn richting dan weet hij dat we voor hem komen, maar een naam kan hij niet meer plaatsen. We praten veel maar we zeggen weinig, herhalingen komen steeds meer tot vervelens toe krijg je het zelfde verhaal te horen en we weten niet eens of dit echt gebeurt is of dat het in zijn hoofd heeft afgespeeld. Gelukkig voor ons is dat onze pa bijna 94 jaar oud is en het grootste gedeelte van zijn leven achter de rug heeft. Het ergste vinden wij dat hij last krijgt van waanvoorstellingen of dingen kwijt raakt zoals zijn gebit of zelfs last krijgt van achtervolgingswaanzin. Wat wij zelf ervaren is dat wij voorheen niet zoveel over de ziekte hoorde en dat het vandaag de dag regelmatig gebeurt dat je iets in de media over deze ziekte te horen krijgt.
Wij wensen jullie veel sterkte toe in de komende tijd en geniet van hem zolang dat nog kan.
Bedankt voor het mooie compliment!
Erg herkenbaar wat u schrijft. Aan de ene kant vind ik het fijn om te lezen, omdat het prettig is te merken dat er ‘lotgenoten’ zijn. Aan de andere kant maakt het me verdrietig! Ook omdat ik weet dat wij het ergste nog niet gehad hebben.
Bedankt voor uw reactie! Ik wens u ook veel sterkte toe. Hopelijk heeft uw vader nog een oude dag in het verzorgingstehuis!